Jean Shrimpton urodziła się 7 listopada 1942 roku w High Wycombe w hrabstwie Buckinghamshire, nie opodal Londynu. Wychowała się na farmie wraz z młodszą siostrą Chrissie (która również została modelką, a także przez jakiś czas dziewczyną Micka Jaggera). Jean chciała być aktorką i w wieku 17 lat zapisała się do szkoły aktorskiej, lecz na samym początku jeden z producentów filmowych zasugerował jej aby spróbowała swoich sił jako modelka. Porzuciła więc warsztat aktorski i już tego samego roku uczęstrzała do Lucie Clayton Charm Academy na kurs dla modelek. Brała udział w różnych małych sesjach dla magazynów mody, w których głównie fotografowana była przez Briana Duffiego. Podczas zdjęć do reklamy płatków śniadaniowych Kellogg's Braian stwierdził, że Jean jest za szykowna, za bardzo luksusowa i rozważał jej pozycję w reklamie z Davidem Baileyem, początkującym fotografem mody. David okazał się niezłomny i uparł się na Jean. Szybko zakochali się w sobie i rozpoczęli razem współpracować. Oboje z dnia na dzień stawali się coraz bardziej popularni. Ich romans był interesujący dla brukowców, ponieważ David był wtedy żonaty z Rosemary Bramble. Rozwiódł się z nią po 9 miesiącach i rozpoczął związek z Jean. Oboje młodzi i pełni energi robili nowoczesne sesje dla największych magazynów mody: Vogue, Elle, Harper's Bazaar, Glamour, , The Times a także dla Newsweeka. Ich początki całkiem niedawno sfilmowano. Film "We'll take the Manhatan" przedstawia jak rozpoczęła się kariera Jean i Davida. Oboję zaczęli w zbliżonym czasie i okazali się świetnym duetem. Film bardzo przyjemnie się ogląda, jest to powiedziałabym "prawdziwy" film o modzie, a nie jakieś tam Wyznania Zakupoholiczki. To tu pojawia się redakcja Vogua z lat sześćdziesiątych, postać Diany Vreeland czy Lady Clare, no i piękny swingujący Londyn! Opatrzony muzyka Elly Fitzgerald i The Beatles (Beatelsi nie byli jeszcze wtedy znani, David Bailey [grany przez Aneurina Barnarda] mówi w filmie, że to skiffowa muzyka i "gówniania" piosenka) film idealnie oddaje klimat lat sześćdziesiątych.
Z Davidem Baileyem
Wracając do samej Jean. Romans z Davidem Baileyem zakończył się w 1964 więc po 4 latach bycia parą. Jean była wtedy topową supermodelką. Okrzyknięto ją najlepiej opłacaną modelką, najbardziej popularną modelką, twarzą lat sześćdziesiątych a magazyn Glamour nazwał ją modelką roku 1963. Wyróżniały ją duże królicze oczy, lekko wydęte usta i baaardzo długie nogi. Nazywana była "The Shrimp", (z ang. krewetka) co wzięło się od jej nazwiska. Sama nie lubiała jak ją tak określano.
Po lewej fotografowana przez Richarda Avedona
Po lewej zdjęcie z 2 sierpnia 1967 roku an lostnisku Heathrow, Jen leci do Toronto.
Po prawej wraca z wakacji na Sycyli, 1965.
Jean reklamuje skutery marki Lambretta
Po lewej Jean lansuję bluzkę typu peter pan, a po prawej zdjęcie z stycznia 1965r.
W 1965 roku odbyły się coroczne wyścigi konne w Australii, dokładnie był to 30 października. Gdy na widownie weszła Shrimpton poruszeniom nie było końca! Miała na sobie prostą sukienkę, projektu Mary Quant, która nie zasłaniała kolan tak jak inne sukienki zgromadzonych pań. Oprócz tego Jean nie założyła rękawiczek, rejstop ani kapelusza, co przecież stanowiło swoisty dress code na tego typu imprezach.
Następnego dnia media wręcz huczały. Jej opisywanie wyglądu przyćmiło nawet wiadomości o zwycięskim koniu! No cóż.. pokazanie kolan nie było w połowie lat sześćdziesiatych rzeczą naturalną i normalną, tym bardziej na prestiżowych wyścigach konnych. Podobno Jean chciała założyc rejstopy, ale w ostatniej chwili je zdjęła stwierdzając, że będzie jej za goraco (w tym dniu był upał). Jednakże po tych wydarzeniach masa dziewczyn zapragnęła mieć sukienki o takiej długości, w późniejszym czasie zaczęły je nosić kolejne modelki, aktorki a potem zwykłe dziewczyny na ulicy. W 1968 roku finalistki konkursu Melbourne Cap Carnival "Fashions on the Fields" miały na sobie spódnice przed kolano, co było już zjawiskiem modnym i nowoczesnym. Tak więc nie do końca jasne jest kto wylansował długość mini: Twiggy czy Shrimpton? Myślę, że Twiggy zaklepała spódniczkę, a Jean właśnie sukienkę. Owca syta i wilk cały:)
Finalistki konkursu "Fashions on the Field" 1968r.
Modelka zagrała w filmie "Przywilej" w reżyserii Petere Watkinsa w 1967 roku.
Zdjęcia z filmu
Jean spotykala sie później ze znanym aktorem Terencym Stampem, ale w 1979 roku wyszła już za mąż za fotografa Michaela Coxa. W tym samym roku urodziała syna o imieniu Thaddeus, który obecnie ma 34 lata. Jean wraz z mężem jest właścicielką hotelu Abbey w Penzane w Anglii, gdzie również obecnie mieszka. Hotelem zarządza jej syn i jego rodzina.
Z Terencym Stamperem
Z Michaelem Coxem i synem
Fot. Richard Avedon dla Harper's Bazaar, kwiecień 1965r.
Sierpniowa okładka tego roku magazynu Allure, edycja rosyjska, jest zainspirowana okładką Harper's Bazaar z kwietnia 1965 roku, na której jest właśnie Jean.
Opisałam tylko najważniejsze fakty z jej życia, jeśli chcielibyście dowiedzieć się więcej zapraszam do przeczytania jej biografii. A napewno zachęcam do obejrzenia filmu, o którym wspomniałam. Jest łatwo dostępny w sieci. Tutaj natomiast można nieco więcej dowiedzieć się o życiu teraźniejszym Jean.
Jean z synem, Londyn.
Jean po lewej
Dla bardziej spragnionych polecam thumblra o Jean, na którym jest naprawdę masa jej zdjęć. Warto zajrzeć, ponieważ żadne zdjęcie się nie powtarza.
A na koniec piosenka, w której na samiutkim początku mowa o modelce.
Źródła zdjęć: google.com, vogue.uk, edition.cnn.com, harpersbazaar.com, fashionmodeldirectory.com, the guardian.com
Piękna kobieta, która wyprzedziła swoją epokę. Dzięki takim jak ona, czy Coco Chanel możemy czuć się swobodnie i ubierać tak jak mamy ochotę. Prawdziwa ikona!
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawy post! Świetna kobieta ;) Chciałabym choć w odrobinie mieć jej charakter ;)
OdpowiedzUsuńświetny post! cieszę się, że jeszcze są ludzie, którzy doceniają takie osoby jak Jean :)
OdpowiedzUsuń